ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΩΝ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΝ
ΕΛΛΑΔΑΣ
Ο.Σ.Ε.Α.Δ.Ε-
έτος ίδρυσης 2012
|
Ταχ.Δ/νση: Κατεχάκη 56
Τ.Κ.: Αθήνα – 11525 Φαξ: 2132035723 Αθήνα, 1 - 2 -2016
Ιστοσελίδα: www.oseade.blogspot.com Α.Π : 3
Τηλ.
Προέδρου: 6976437399
Τηλ.
Γεν. Γραμματέα: 6909612632
-
ΜΜΕ
24ωρη Απεργία την Πέμπτη 4 Φλεβάρη 2016
Συσπείρωση και αγώνας ενάντια στα σχέδια διάλυσης
της κοινωνικής
ασφάλισης.
Συναδέλφισσα, συνάδελφε
H επίθεση της κυβέρνησης στο ασφαλιστικό πλήττει τους πάντες. Αυτή
είναι, άλλωστε, και μια από τις μεγαλύτερες προσφορές του ΣΥΡΙΖΑ στην εργοδοσία
και στο σύστημα: Με τη μεταρρύθμιση που προωθεί, νομιμοποιεί τις περικοπές
που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια και κλείνει κάθε συζήτηση από τη σκοπιά του
κεφαλαίου και του κράτους για ανάκτηση των αιματηρών απωλειών. Ταυτόχρονα
μετατρέπει την ασφάλιση σε ατομική υπόθεση του κάθε εργαζόμενου καταργώντας
ουσιαστικά τον όποιο αναδιανεμητικό χαρακτήρα του ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού
συστήματος, μετατρέποντας το σε κεφαλαιοποιητικό. Κάπως έτσι, η διεύρυνση των
επαγγελματικών Ταμείων και της ιδιωτικής Ασφάλισης θα προκύψει περίπου σαν
φυσική εξέλιξη, αφού το θεσμικό πλαίσιο υπάρχει και τα κοράκια καραδοκούν.
Νέο πλήγμα θα
υποστούν συνολικά οι ασφαλισμένοι, ανεξάρτητα από τη χρονική απόσταση που τους
χωρίζει από τη σύνταξη. Με τις υπέρογκες αυξήσεις στις ασφαλιστικές εισφορές
τσακίζει κυριολεκτικά τους αυτοαπασχολούμενους, με χαμηλά εισοδήματα, τους
εργαζόμενους με μπλοκάκι, παλιούς και νέους μισθωτούς. Τσακίζει όλους τους
νέους. Με δεδομένο το μεγάλο ποσοστό ανεργίας και τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις που κυριαρχούν σε όλους τους κλάδους, το δικαίωμα
στη σύνταξη και στην ασφάλιση
μετατρέπεται σε άπιαστο όνειρο. Οι μικρομεσαίοι αγρότες θα δουν τις
ασφαλιστικές τους εισφορές να τριπλασιάζονται, ενώ και στα επικουρικά αυξάνεται
η εισφορά των εργαζομένων κατά μισή μονάδα, χωρίς ωστόσο να αποτρέπονται κι
άλλες μειώσεις στις σημερινές συντάξεις. Η παραπέρα ενοποίηση των Ταμείων θα
φέρει και εξομοίωση προς τα κάτω συνολικά των παροχών σε Υγεία - περίθαλψη -
φάρμακο.
Να, λοιπόν,
πώς αποκαθίσταται η «δικαιοσύνη» που λέει η κυβέρνηση: Με το «τράβηγμα» όλων
προς τα κάτω. Να πώς εξασφαλίζεται η «βιωσιμότητα» του συστήματος, που
όλοι την επικαλούνται: Με την ολοένα και μεγαλύτερη συρρίκνωση συντάξεων και
παροχών, με την αύξηση των εισφορών των ασφαλισμένων και με την αύξηση των
ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης που έκανε ήδη η κυβέρνηση για μεγάλες κατηγορίες
ασφαλισμένων.
Κριτήριο για τη νέα κυβέρνηση, όπως και για τις
προηγούμενες, είναι «η αντοχή της οικονομίας», δηλαδή το τι χωράει μέσα στο
αντεργατικό πλαίσιο κανόνων του κεφαλαίου και της ΕΕ.Φυσικά ένας από τους
στόχους της είναι να οδηγήσει τα όποια αποθεματικά του ασφαλιστικού συστήματος απομείνουν
στους επιχειρηματικούς και τραπεζικούς ομίλους.
Οι λύσεις που προτείνουν δεν παίρνουν ως βάση τις λαϊκές ανάγκες, αλλά
την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου.
Η Ασφάλιση είναι το «μη μισθολογικό κόστος» για τους επιχειρηματικούς ομίλους
το βαρίδι στην αύξηση των κερδών τους. Γι'
αυτό, στο βρώμικο πόλεμο της προπαγάνδας μιλούν για «δυσβάστακτο»
κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα, ρίχνουν το βάρος στις αναλογίες συνταξιούχων -
εργαζομένων, στα διογκωμένα ελλείμματα των Ταμείων που συνειδητά προκάλεσαν,
στην κακοδιαχείριση, στις ασφαλιστικές εισφορές, στα όρια ηλικίας
συνταξιοδότησης που συνεχώς τα αυξάνουν.
Τεράστιες
είναι οι ευθύνες των διαχρονικών συνδικαλιστικών ηγεσιών που προώθησαν τις κατευθύνσεις της
αντιασφαλιστικής πολιτικής κυβερνήσεων – ΕΕ (πχ δημιουργία επαγγελματικών ταμείων
–κλπ). Σήμερα συνεχίζουν τον επικίνδυνο δρόμο των αποσπασματικών, συντεχνιακών
στόχων. Εστιάζουν στο παζάρι για το ύψος των εισφορών ενώ συμφωνούν με τον
ανταποδοτικό χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος που βρίσκεται στον πυρήνα
της μεταρρύθμισης που προωθεί η κυβέρνηση. Η θέση τους για συζήτηση με την
κυβέρνηση «από μηδενική βάση» για το κοινωνικοασφαλιστικό ισοδυναμεί με
παραίτηση όσων δικαιωμάτων έχουν απομείνει και «διαπραγμάτευση» του τρόπου
εφαρμογής του κυβερνητικού τερατουργήματος σημαίνει ουσιαστική παράδοση στις
κυβερνητικές επιλογές και ξεπούλημα των δικαιωμάτων μας.
Το ζήτημα του
κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος δεν είναι λογιστικό, όπως ισχυρίζεται η
κυβέρνηση και όσοι χειροκροτούν την ΕΕ αλλά πολιτικό και ταξικό. Είναι
σύγκρουση τάξεων, ταξικών συμφερόντων, διαφορετικών δρόμων ανάπτυξης. Ο ένας
δρόμος εμποδίζει κάθε ικανοποίηση ακόμα και των πιο βασικών λαϊκών αναγκών που
σήμερα πολλαπλασιάζονται και ο άλλος, ο πιο δύσκολος, που στηρίζεται στην
αντίληψη ότι παραγωγός του πλούτου είναι ο εργαζόμενος και επομένως πρέπει να
είναι και ο μοναδικός αποδέκτης του. Αυτό
απαιτεί πλήρη σύγκρουση, δηλαδή ο λαός να έρθει σε αντιπαράθεση και ρήξη με το
μεγάλο κεφάλαιο και τα μονοπώλια που ελέγχουν ουσιαστικά την πολιτική εξουσία.
Η φροντίδα για την Υγεία, την Πρόνοια, τις συντάξεις, η
προστασία του εργαζόμενου στο χώρο δουλειάς, είναι δικαιώματα του λαού, βασικό
συστατικό της ανάπτυξης και της κοινωνικής προόδου. Η Κοινωνική Ασφάλιση δεν είναι ατομική υπόθεση, του κάθε μέλους της
κοινωνίας ξεχωριστά! Σήμερα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις και οι
δυνατότητες, λόγω της ασύγκριτα υψηλότερης παραγωγικότητας σε σχέση με
προηγούμενες δεκαετίες, να μειωθούν δραστικά τα όρια συνταξιοδότησης και ο
χρόνος εργασίας (60 χρόνια για τους άνδρες - 55 για τις γυναίκες, 55 - 50 για
τα ΒΑΕ, αντίστοιχα), να αυξηθούν ταυτόχρονα οι μισθοί, οι συντάξεις, να
διευρυνθούν οι παροχές Υγείας, Πρόνοιας, τα κοινωνικά δικαιώματα.
Η Κοινωνική
Ασφάλιση δε μας χαρίστηκε, δε μας παραχωρήθηκε. Τα
εκατομμύρια των εργαζομένων σε όλον το κόσμο κατέκτησαν τα ασφαλιστικά τους
δικαιώματα διά πυρός και σιδήρου, με αιματηρούς πολύχρονους αγώνες για να μην
«πεθαίνουν σαν το σκυλί στ' αμπέλι», για να έχουν ιατρική και φαρμακευτική
περίθαλψη, για να έχουν προστασία στον επαγγελματικό κίνδυνο, στις σκαλωσιές,
στα ορυχεία, στις μηχανές, αλλά και προστασία απ' τις επαγγελματικές ασθένειες,
ιδιαίτερα σε ανερχόμενους κλάδους.
Για να
αποτρέψουμε το νέο έγκλημα, χρειάζεται γενικός ξεσηκωμός, κινητοποιήσεις,
πρωτοβουλίες παντού!
Να ενταθεί η πίεση προς την κυβέρνηση, τις εργοδοτικές
οργανώσεις, να πολλαπλασιαστούν οι αγώνες σε κάθε πόλη. Να ακυρώσουμε το
κυβερνητικό νομοσχέδιο με κάθε δυνατό τρόπο.
Τώρα είναι η ώρα να καταγραφούν η ετοιμότητα και η
αποφασιστικότητα των εργαζομένων, των αυταπασχολούμενων, των φτωχών αγροτών να
αντιδράσουν αγωνιστικά, προτάσσοντας το αίτημα για καμιά νέα μείωση, αλλά
ανάκτηση των απωλειών με κάλυψη των σύγχρονων αναγκών.
Η ελπίδα δεν είναι σύνθημα! Η ελπίδα
βρίσκεται μόνο στον αγώνα ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ προς όφελος
των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων, στα οποία θυσιάζεται το παρόν και το
μέλλον μας, οι ζωές μας. Η ελπίδα βρίσκεται στο δρόμο της ρήξης, της ανατροπής
της πολιτικής και οικονομικής κυριαρχίας των μονοπωλιακών ομίλων, στο δρόμο της
ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών. Μέση λύση δεν υπάρχει: `Η τα κέρδη του
κεφαλαίου ή οι δικές μας σύγχρονες ανάγκες.
Συμμετέχουμε σε όλες τις κινητοποιήσεις και τις απεργιακές
μάχες συμπορευόμενοι με τα ταξικά σωματεία και άλλους ριζοσπαστικούς φορείς των
αυτοαπασχολουμένων και του λαϊκού κινήματος.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
l
Να αποσυρθεί
ΤΩΡΑ το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο.
l
Να καταργηθούν
όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Άμεση μείωση των
ασφαλιστικών εισφορών, άμεση επαναφορά των απωλειών στις συντάξεις και αυξήσεις
με βάση τις σύγχρονες ανάγκες.
l
Πλήρης κάλυψη
από το κράτος των κλεμμένων αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων.
l
Αποκλειστικά
δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, με πλήρη κρατική χρηματοδότηση.
Τις επόμενες μέρες πρέπει να φτάσει παντού το σύνθημα:
Διαλύουν την
Ασφάλιση και βγαίνουμε στο δρόμο. Πάρτε πίσω το νόμο - λαιμητόμο!
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ – ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 4 ΦΛΕΒΑΡΗ
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο
ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΡΧΟΝΤΗ ΓΑΒΡΙΗΛ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ